Mijn collega-dammer Sander Spaans en ik wilden afgelopen zaterdag meedoen aan een damtoernooi
in Vlaanderen. Hier hebben we vorig jaar ook aan meegedaan en dat was toen goed bevallen.
Dit jaar werd het voor het laatst gehouden. Het toernooi begint over precies 1 uur en 50 minuten.
De oplettende lezer zal het al zijn opgevallen: inderdaad, ik sprak in de verleden tijd.
En dat is niet voor niets.
De dag voor vertrek
Op de goed verzorgde site van de Nederlands Spoorwegen word even gezocht naar een mooie reis.
Hmm, een eerste tegenvaller, de reis van de vorige keer (Nijmegen-Roosendaal-Antwerpen-Kortrijk)
wordt niet aangegeven. Het komt door werkzaamheden. Goed, geen probleem, de reis kan via
een kleine omweg gemaakt worden. Rotterdam is het alternatief van de site, zelf plannen we een reis
via Maastricht.
De dag van vertrek
Rond twaalven spreken we af op het station. 21.00 uur begint het toernooi,
dus hebben we ruim de tijd. Even een kaartje uit de automaat getrokken.
Een veel goedkoper kaartje dan vorig jaar. Zou treinreizen goedkoper zijn geworden?
De vriendelijke dame achter de balie plant voor ons even de snelste route. Het wordt de route
via Rotterdam. Trein 1: Arnhem - Rotterdam
Na vanuit Nijmegen naar Arnhem gereisd te zijn, en daar overgestapt te zijn op de trein richting
Rotterdam, beginnen de problemen. Vlak voor het station Ede-Wageningen blijkt er iemand aan de noodrem
te hebben getrokken. Enkele minuten later horen we dat er een 'technisch mankement' is.
In mijn beste Engels leg ik het uit aan een buitenlandse belangstellende, die de mededeling niet
kon verstaan. Terwijl we in een weiland staan lachen we erom. Het kostte ons 20 minuten.
Dit was ruimschoots genoeg om onze 8 minuten speling op Rotterdam Centraal ongedaan te maken.
Helaas vertrekken de internationale treinen een keer in het uur, dus besloten we om in Rotterdam
rond te gaan lopen. Ons oog viel op een cafe vlakbij het station. Het cafeetje zag er erg fraai uit,
maar de bediening viel wat tegen. Na een hele tijd wachten kwam er maar geen ober. Met het oog
op de volgende internationale trein besloten we maar zonder drinken, maar met een koekje
(je bent er toch) weg te gaan. Trein 2: Rotterdam - Antwerpen (deel 1)
Trein 2 arriveerde stipt op tijd. We vertrokken om precies 15:24 uur vanuit Rotterdam.
Enkele minuten later kwam de trein aan in Dordrecht. De machinist aan het woord:
'Over enkele ogenblikken station Dordrecht. Dit is tevens het eindstation. Door een brand rijdt
deze trein niet verder dan Dordrecht'. Uitstappen dus. Na een tiental minuten horen we dat het brandje
geblust is. Met deze fijne informatie vervolgen we de reis. Trein 3: Rotterdam - Antwerpen (deel 2)
Nadat we Dordrecht uit zijn, horen we zo ongeveer een kwartier later dat we niet op Roosendaal
terecht kunnen, want 'Roosendaal is vol'. Gelukkig is er catering in deze zware tijden.
Een ervaren cateringman snelt ons te hulp. Met een grote kar biedt hij iedereen wat aan.
Misschien was de kar wel iets te groot, want hij stoot overal tegen aan.
Sander bestelt bij de goede man twee blikjes palm.
Uiteraard is dit niet op voorraad en de man gaat bier voor ons halen.
Kennelijk hebben we in die 20 seconden zo'n grote vertrouwensband opgebouwd, dat hij zomaar
zijn cateringkar onbeheerd tussen de uitgedroogde en hongerige passagiers zet. Drie minuten
later komt hij met zijn handen vol bier terug. Dit vermaak was echter het enige wat we in die
anderhalf uur wachten op het welbekende station Oudenbosch hadden.
Toen kwam er de redding. We konden op Roosendaal terecht. Maar wel onder twee voorwaardes.
We moesten als de sodeju uitstappen en we moesten plechtig beloven een royaal gevulde klaagbrief
aan de NS te sturen. Zodoende.
We zaten nog even te hopen op een wonder. We berekenden de tijd dat we in Vlaanderen
zouden komen in het gunstigste geval. Maar inmiddels wisten we wel beter: Het zou niet meer lukken.
Roosendaal - Antwerpen bestond alleen nog maar als busroute................ Trein 4: Roosendaal - Nijmegen
Er zat niets anders op dan maar weer terug te keren. Uiteraard stond de trein niet klaar.
Daar moest eerst 20 minuten op gewacht worden. Het was toen weer bijna mis gegaan. De trein stopte op 3b
en niet op 3a.......
Dit ontdekten we gelukkig een minuut voor vertrek. Een sprintje was noodzakelijk om
de trein te halen. Voor de eerste keer zat het mee. De trein werd gehaald. Maar goed, er wordt wel eens
gezegd 'alles heeft een reden', en dat was nu ook wel zo.
Pal na Breda kwamen er twee controleurs.
De een hoorde ons verhaal met een luisterend oor en keek ons met een begrijpende blik aan, terwijl
de ander na het laten zien van ons kaartje meteen begon te schrijven. Het 'goedkope' kaartje bleek
alleen voor in Belgie te zijn geweest. Voor het reisgedeelte tot aan de grens hadden we geen kaartje
gekocht.
Het ironische ervan was dat we de hele dag illegaal in Nederland gereisd hadden met
een kaartje voor in Belgie, terwijl we niet eens in Belgie geweest zijn. Hiervoor moesten we
een treinkaartje kopen van Roosendaal naar Nijmegen, terwijl we in Breda gecontroleerd werden.......
De werkzaamheden waardoor we op de heenreis een omweg via Rotterdam gemaakt hebben, die vonden
(uiteraard) plaats op het traject Den Bosch - Nijmegen, dus daar hebben we met bussen moeten reizen.
Al met al hebben we er 8 uur over gedaan om van Nijmegen naar Nijmegen te reizen.
Het meest frappante is nog wel dat we ons geld terug kunnen vragen voor de route Roosendaal - Antwerpen,
het enige stukje dat we vandaag niet hebben gereisd....................
Jasper Lemmen