Vergrijzing bedreigt Tielse damclub VTD

Albert Eggink is sinds 1982 lid van damvereniging de Verenigde Tielse Dammers. De Tielse vereniging telt momenteel slechts zestien leden. Eggink behoort tot de vaste kern die de club al heel wat jaren trouw is. Zo is Hennie Heyzelaar al lid sinds 1942, Dick Gooij sinds 1957 en Piet de Boe en oud-voorzitter Piet Cevaal staan sinds 1966 ingeschreven bij VTD. "Zelf heb ik me twee jaar nadat ik in Tiel ben komen wonen, aangemeld bij de club", vertelt Eggink. "Maar ik dam al veel langer. Ik heb het dammen in huiselijke kring geleerd en op mijn vijftiende ben ik lid geworden van De Schijf in het Brabantse Roosendaal. Toen ik voor mijn werk naar Bergen op Zoom verhuisde, heb ik daar nog een tijd gedamd, en sinds 1982 ben ik verbonden aan VTD in Tiel." Eggink maakte in de afgelopen jaren uitstapjes naar andere verenigingen, zo speelde hij competitie voor Denk en Zet in Culemborg en speelt hij sinds kort mee in de interne competitie van de damvereniging in Lent. Toch bleef hij wel altijd lid van VTD. "Het gebeurt vaker dat dammers zich bij ergens anders aanmelden, maar ze blijven hun eigen club wel trouw", vertelt de oud-leraar Nederlands en Engels van het Lingecollege in Tiel. "Verenigingen zijn soms klein en als je ook eens tegen wat meer sterke spelers wilt dammen, kun je ervoor kiezen je aan te sluiten bij een andere vereniging, zoals ik heb gedaan."

Dat de Tielse VTD nog maar zo weinig leden heeft, baart Eggink zorgen, maar uitzonderlijk is het niet. 'Dammen is een sport van de lage cijfers", legt Eggink uit. "Er zijn misschien wel veel huisdammers, maar er zijn nog geen 10.000 dammers aangesloten bij de dambond. En het wordt steeds minder. Zo hebben we in Tiel nog maar zestien leden. Die zijn erg trouw, maar nieuwe aanwas is heel moeilijk. Het ledenbestand vergrijst en ik ben bang dat de club uiteindelijk doodbloedt. Zo zijn er in de loop der jaren namelijk al heel wat clubs verdwenen", consteert Eggink. Volgens hem is er sprake van een algemeen probleem binnen de damsport. "Vrij recent is de damvereniging in Ochten opgeheven en houdt het in Dodewaard wat betreft het aantal leden ook niet over. Een uitzondering is Denk en Zet in Culemborg, maar ook die club heeft een veer moeten laten na het vertrek van de sponsor." VTD probeerde in het verleden het tij wel te keren, maar zonder succes. "Piet de Boe heeft al eens geprobeerd om leerlingen van het Lingecollege warm te krijgen voor het dammen, maar veel nieuwe leden heeft dat niet opgeleverd. Er kwam dan wel eens iemand kijken, maar die bleef nooit lang. We hebben geen aparte jeugdafdeling en het is voor een kind niet leuk om met mensen van veertig jaar en ouder te dammen. Dammen moet je ook liggen. Het is een rustige sport, veel kinderen doen misschien liever iets lichamelijks. Dammen doe je toch vooral met je hersens. Je gaat er niet van zweten. Alhoewel. Soms is een partij zo spannend, dat het toch wel inspannend is. Zeker in de tijdnoodfase, kun je het behoorlijk warm krijgen." Sinds 1989 is Eggink teamleider van het competitieteam van VTD dat in de eerste klasse van Gelderland-Zuid uitkomt. "Toen Piet Cevaal voorzitter werd, ben ik gevraagd om zijn taken als teamleider over te nemen. Ik maak voor het hele seizoen een programma met alle wedstrijden die iedereen aan het begin van het seizoen krijgt. Meestal heb ik in de week voor de wedstrijd ook nog wel even met alle spelers contact om te overleggen op welk bord ze willen spelen. Normaal speelt de sterkste op bord 1 maar vanwege tactische overwegingen, wijken we daar soms ook vanaf. Iedereen mag wat mij betreft meepraten. Ik wil graag winnen, maar niet met het mes op tafel. Het sociale aspect vind ik ook belangrijk. Voor een competitiewedstrijd zijn er acht spelers nodig, maar ondanks dat we een kleine club zijn, hebben we vrijwel altijd een compleet team. Ik ben blij dat iedereen trouw meedoet." De bijna 64-jarige Tielenaar damt inmiddels meer dan vijftig jaar, waarvan 49 jaar in teamverband, maar het spelletje verveelt hem nog steeds niet. "Ik ben lid geworden van een damvereniging nadat ik voor een in damrubriek in het Brabants Nieuwsblad een beschreven probleem de oplossing zag. Sindsdien heeft de diepere laag van het dammen me getroffen. Dammen is vanwege de makkelijke spelregels heel toegankelijk en het lijkt misschien ook simpel, maar het spel heeft ook een diepere laag die me tot nu toe nog nooit heeft verveeld. Je komt altijd weer nieuwe situaties tegen. Het is een passie die me niet meer los laat. Ik denk dan ook dat ik het mijn hele leven blijf doen." (Door Marcia Jansen. woensdag 25 februari 2009, Gelderlander)